ساشه ی منیزیم مکمل مناسبی برای تامین روزانه ی منیزیم و کاهش درد و گرفتگی عضلات و جلوگیری از حملات میگرنی میباشد.
ساشه ی منیزیم مکمل مناسبی برای تامین روزانه ی منیزیم و کاهش درد و گرفتگی عضلات و جلوگیری از حملات میگرنی میباشد.
تامین نیاز روزانه و جلوگیری از بروز کمبود منیزیم در بدن
کاهش درد و گرفتگی عضلات
کاهش شدت و دفعات سردردهای میگرنی
موثر در کنترل قند خون، کلسترول بالا و سندروم متابولیک
تسکین رفلاکس معده، سوء هاضمه و یبوست
کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی
روزانه یک ساشه بعد ازوعده غذایی و یا طبق دستور پزشک مصرف گردد.
محتویات ساشه را به طور کامل روی زبان ریخته و اجازه دهید تا پودر داخل دهان حل شود، سپس آن را ببلعید .
یکی از املاح معدنی ضروری بدن منیزیم است که به عنوان کوفاکتور در بیش از 3۰۰ سیستم آنزیمی دخالت دارد و برای تشکیل cAMP (آدنوزین مونو فسفات حلقوی)، نقل و انتقالات یونهای کلسیم و منیزیم در غشاهای سلولی، هدایت پیام عصبی در محل اتصال عصب و عضله، عملکرد مناسب عضلات (انقباض عضلانی)، متابولیسم کربوهیدرات، پروتئین و چربیها، تشکیل بافت و تکامل، نگهداری استخوان و دندانها مورد نیاز است. منیزیم واکنشهای بیوشیمیایی گوناگون در بدن شامل سنتز پروتئین، عملکرد عصب و ماهیچه، کنترل قندخون و فشار خون را کنترل میکند.
منیزیم اثرات مهار کننده بر اعصاب و عضلات صاف دارد که منجر به اثرات ضد دردی میگردد و باعث کاهش علائم مرتبط با سردردهای میگرنی، دردهای پس از جراحی، دردهای نوروپاتیک (درد ناشی از آسیب عصب)، سندروم نادر اریتروملالژی (اختلال در عروق محیطی که باعث سوزش، درد و قرمزی بیشتر پا میشود)، پدیده رینود (گرفتگی سرخرگهای کوچک اندام انتهایی که باعث کاهش جریان خون به دست و پا شده در نتیجه سردی، بیحسی، سفید یا کبود شدن انگشتان ایجاد میگردد) و سایر اختلالات عروقی و سندروم های درد میشود.
به صورت کلی در دوز توصیه شده به خوبی تحمل میشود. عوارض شایع ناراحتی دستگاه گوارش، تهوع، استفراغ و اسهال میباشد.
مصرف بیش از حد می تواند باعث علائم هیپرمنیزیمی شامل افت فشارخون، خواب آلودگی، گیجی، افت رفلکس تاندونی، ضعف عضلانی، دپرسیون تنفسی و آریتمی قلبی شود
به صورت کلی در دوز توصیه شده به خوبی تحمل میشود. عوارض شایع ناراحتی دستگاه گوارش، تهوع، استفراغ و اسهال میباشد.
مصرف بیش از حد می تواند باعث علائم هیپرمنیزیمی شامل افت فشارخون، خواب آلودگی، گیجی، افت رفلکس تاندونی، ضعف عضلانی، دپرسیون تنفسی و آریتمی قلبی شود.
در صورت مصرف همزمان مگنترا با آنتی بیوتیک های کینولون (سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، افلوکساسین)، آنتی بیوتیک های تتراساکلین (داکسی سایکلین، مینوسایکلین) یا بیس فسفونات ها (آلندرونات، اتیدرونات) حداقل با 2 ساعت فاصله مصرف گردند. همچنین در صورت مصرف دیورتیک های نگه دارنده پتاسیم مانند آمیلوراید و اسپیرنولاکتون و آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی (جنتامایسین، استرپتومایسین، آمیکاسین) مسدودکننده های کانال کلسیم (نیفدیپین، آملودیپین)، قبل از مصرف این فرآورده با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
در صورت ابتلا به بیماری و نارساییهای کلیوی یا منع مصرف منیزیم در رژیم غذایی، قبل از مصرف با پزشک خود مشورت نمایید.
بیماران مبتلا به بیماری عصبی عضلانی مانند میاستنی گراویس در صورت تجویز منیزیم باید به دقت تحت نظر باشند.
مصرف مقادیر بالاتر از حد مجاز روزانه منیزیم حتما باید با تجویز پزشک انجام شود.
منع مصرف خاصی برای این فرآورده مطرح نیست.
مصرف دوزهای کم تر از 35۰ میلیگرم در روز در خانم های باردار و شیرده ایمن است.
در دمای کمتر از 25 درجه سانتیگراد، دور از نور و رطوبت و دسترس کودکان نگهداری کنید.